Znajdź zawartość

Dla przeciętnego mieszkańca naszej planety liczy się codzienne życie, rozrywka, w tym gry 77777 za darmo. Jednak wąska grupa badaczy, do których zaliczamy astronomów, od lat bada przestrzeń kosmiczną w poszukiwaniu zagrożeń naszej planety. W naszym artykule zastanowimy się nad tym, jak możemy ochronić naszą planetę przed ewentualnymi asteroidami. Realne zagrożenie Nie od dziś wiadomo, że za wyginięcie dinozaurów kilkadziesiąt milionów lat, w ogromnej mierze odpowiadała asteroida. Od tego czasu na całe szczęście nie mieliśmy do czynienia z podobnym wydarzeniem, choć z drugiej strony wszystko zależne jest od czasu i miejsca. W 1908 roku miała miejsce tak zwana katastrofa tunguska. Do dziś nie wiadomo dokładnie, co się tam wydarzyło, jednak potężny wybuch powalił większość drzew w promieniu 40 km, a sama eksplozja widoczna była z odległości ponad 650 km. Ponieważ miało to miejsce na odludnej Syberii, wydarzenie to obeszło się prawdopodobnie bez ofiar. Gdyby do podobnego wybuchu doszło w centrum Moskwy czy Londynu, mówilibyśmy o istnym kataklizmie. Przyjmuje się, że mogło to być nawet kilka obiektów o średnicy do 50 metrów. W 2013 roku również w Rosji miała miejsce słynna eksplozja nad Czelabińskiem. Tutaj dzięki licznym kamerom udało się nam uchwycić moment wejścia asteroidy w przestrzeń nad miastem i jej eksplozję. Asteroida o wielkości około 19 metrów doprowadziła do sporych zniszczeń w mieście, gdzie wiele szyb zostało zniszczonych, a 2 tysiące osób zostało lekko rannych. Stało się to w momencie, gdy w przestrzeni mamy już sporo satelitów, więc można mówić o sporym zaskoczeniu. To wydarzenie sprawiło, że coraz częściej mówi się o stworzeniu systemu obrony planetarnej. Ochrona naszej planety Ewentualny system ma zająć się wykrywaniem, śledzeniem, charakteryzowaniem i ewentualnie ostateczną obroną przed potencjalnie niebezpiecznymi asteroidami i kometami. Wydarzenia zagrażające większej liczbie ludności zdarzają się mniej więcej raz na 50 czy 100 lat. Nigdy jednak nie wiemy, kiedy może dojść do faktycznego uderzenia kosmicznej skały. Spośród niezliczonej liczby asteroid, komet krążących po przestrzeni kosmicznej, kilka z pewnością może mieć na sobie "napisane" - kierunek Ziemia. Nie wiemy jednak, czy stanie się to jutro, za 10, 100, 1000 lat czy więcej. W ciągu najbliższych lat będziemy mieć już potencjalne zagrożenia. Apophis, o średnicy 370 metrów ma zbliżyć się w piątek 13 kwietnia 2029 roku do naszej planety, a Bennu, o średnicy 490 m ma wykonać podobne przejście w 2036 roku. Na chwilę obecną nie przewiduje się, że uderzą w Ziemię. Wystarczy jednak drobna zmiana ich trajektorii, aby stały się śmiertelnym zagrożeniem. Istnieje kilka koncepcji obrony przed kometami. Jedną z nich jest wykorzystanie specjalnego lasera, który ma odpychać kometę. Inną z kolei jest uderzenie w asteroidę specjalnymi prętami penetrującymi, które mają rozdrabniać strukturę. Zamiast zatem niszczyć całą kometę, można ją podzielić na mniejsze fragmenty, które w większości ulegną zniszczeniu wraz z wejściem w ziemską atmosferę. Inną koncepcją jest stosowanie systemu rakietowego, który byłby w stanie przechwycić obiekty podobne do tego, który znalazł się nad Czelabińskiem. Może to działać niczym słynna Żelazna Kopuła w Izraelu, przez co specjalne systemy satelitarne i rakietowe odpowiednio wcześnie zareagowałyby na zagrożenie. Oczywiście koncepcji jest o wiele więcej, co nie zmienia faktu, że najbardziej sensowne powinny być już teraz rozwijane i wdrażane w przyszłości. Post sponsorowany.